Verhuizingen kunnen voor kinderen ingrijpend zijn. Het verlies van de bekende omgeving, school, vriendjes en vriendinnetjes en de routine van alledag leiden dan ook weleens tot een aantal weken van wat lastiger gedrag en aanpassingsproblemen. Meestal gaan die vanzelf weer over. Maar als kinderen heel vaak verhuizen zijn ze constant in een staat van aanpassing en dat is veel gevraagd, zeker van heel jonge kinderen en zeker van jonge kinderen die al niet zo stevig in hun schoenen staan. En als de verhuizingen eigenlijk een manier zijn om weg te lopen voor problemen, dan raakt een kind steeds van de regen in de drup. Want problemen verhuizen meestal gewoon mee en worden zo alleen maar verplaatst. Dat is ook het geval in het verhaal van vandaag.

Niet soepel

Een meisje van bijna 6 jaar oud verhuist met haar ouders naar een nieuwe regio. De lokale school ontvangt een bericht van de leerplichtambtenaar: dit meisje krijgt al een tijd geen onderwijs en moet naar school. Er volgt een intakegesprek waarin blijkt dat het meisje niet naar school ging omdat de juf op de vorige school niet meer wist wat ze met haar aan moest. Het meisje kon niet meekomen met de groep, sociaal niet en qua leerwerk niet. Ook kon ze slecht omgaan met instructies en regels. De juf had het eigenlijk opgegeven. Dus hielden de ouders haar thuis.

In het begin gaat het goed met het meisje in groep 2 op de nieuwe school. Ze loopt weliswaar behoorlijk achter met de leerstof, maar met wat routine en oefening lijkt ze daar wel wat vooruitgang te kunnen boeken. Toch blijft ze lastig te hanteren in de klas. Ze wil eigenlijk alles zelf bepalen en luistert slecht naar instructies. De schooldagen verlopen daardoor niet altijd even soepel. De ouders beginnen het meisje regelmatig thuis te houden. Het is niet duidelijk of het meisje echt ziek is of dat de ouders het niet georganiseerd krijgen om haar naar school te brengen.

Trauma

Het meisje is de oudste uit de tweede relatie van de vader. Uit zijn vorige relatie heeft hij twee kinderen, van wie een dochtertje is overleden. Deze traumatische ervaring heeft de vader sterk getekend en hij heeft nog vaak last van psychische problemen die volgens hem te maken hebben met dit verlies. De moeder combineert een drukke baan met veel thuiswerk en de complete verantwoordelijkheid voor het huishouden. Ook komt het leeuwendeel van de opvoeding op de schouders terecht? van de moeder. En dan zijn er in het gezin ook nog twee jongere kinderen: een peuter en een baby.

Om te zien of ondersteuning zou kunnen bijdragen aan verbetering van de situatie, biedt de school moeder hulp aan via het maatschappelijk werk, maar dat wijst ze af. Intussen blijft het meisje langer in groep 2 omdat de overgang naar groep 3 niet haalbaar wordt geacht. Maar ook in het nieuwe jaar wordt ze erg vaak thuis gehouden. En haar gedrag in de klas wordt alleen maar moeilijker. Een oudergesprek volgt. De moeder lijkt open te staan voor hulp, maar vult het formulier voor aanmelding uiteindelijk niet in, omdat vader het niet ziet zitten.

Onbereikbaar

Omdat de absenties aanhouden en alle pogingen om contact te maken met de ouders stranden, doet de school melding bij de leerplichtambtenaar en een melding bij Veilig Thuis. Maar ook als het jeugdteam op de stoep staat doet niemand open. Of de moeder belt af met smoesjes. Na een paar maanden komt de vader ineens wel opdagen voor een ouderavond. Hij meldt daar dat ze weer gaan verhuizen en dat het meisje naar een andere school zal gaan. Alweer een verhuizing, binnen een jaar. Na die mededeling is het meisje nooit meer op de school verschenen.

De Intern Begeleider van de school zoekt nogmaals contact met Veilig Thuis en geeft door naar welke school het meisje straks gaat. Ook de nieuwe school is gebeld voor de overdracht. Het dossier wordt zo goed mogelijk overgedragen. Maar de ‘oude’ school hoort dan niet meer hoe het verder gaat. Dat zit vanwege privacywetgeving niet in het protocol. Geen idee of het meisje nu wel op haar plek zit. Intussen bewaart de oude school voorlopig nog haar gymspullen, laarzen, rapport en plakboek.